مثل اشک ریختن یک شعله ی شمع
متوازن با ریتم تیــــــک تاک ساعت
اشــــــــــک هایش مـــــی چکد
و موسیقی غم را می نوازد
تک تک اشک ها
خبری می دهد
از ســــــــــر درون
و تو هیچ نمی دانی
به تماشا نشسته ای
و گوش مــی دهی بدان
بــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــدان ;
آرامش را از دست زمینیان نمی خواهد
پس "تو"، تو کـــــه هیـــــچ نـــمـــــی دانــــــی
ســـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــکــــــــــــــــــــــــوت کن
برایـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــش دعـــــــــــــــــــــــــا کن
و
"تو" می ماند به انتظار
تا توسل
و
" تو" امیدوار می شود
به پایان موسیقی غم
امیدش حالا با توسل پیوند خورده
و انتظارش به پایان رسیده
پایان یعنی اتمام این اشک های متوازن
یعنی مرگ نوازنده
" تو" نمی داند
خوش حال باشد از پایان موسیقی غم
یا محزون به خاطر به پایان رسیدن فروغ شمع
"تو" تنها می شود
او رفت